Ta strona używa cookies. Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianie ustawień cookies w przeglądarce.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

Zamknij X
Wyszukiwarka

O Wolbromiu

Poleć znajomemu
Twoja wiadomość (kliknij tutaj):

Fauna i flora

Szata roślinna uzależniona jest od wielu czynników, wśród których do najważniejszych zaliczyć trzeba: budowę geologiczną i rzeźbę terenu, klimat oraz gleby. Z punktu widzenia podziałów szaty roślinnej na krainy tereny wokół Wolbromia należą do działu bałtyckiego. Najbardziej zbliżone wyglądem i składem gatunkowym do obrazu roślinności pierwotnej są lasy. Niemniej i one uległy w ostatnich stuleciach daleko idącej przebudowie pod wpływem działalności człowieka. Siedliska lasów mieszanych zastąpiły częściowo monokultury iglaste z przewagą sosny. W przeszłości dla terenów wyżynnych charakterystyczne były naturalne zespoły lasów bukowych, którym towarzyszyły: dęby. jawory, graby i sosny. W podszyciu takiego lasu do dziś występuje często jarzębina, leszczyna i dziki bez, a w runie bluszcz, kopytnik i jeżyna. W podmokłych dnach dolin usadowiły się drzewostany olchowe. W skład zbiorowisk łęgowych wchodzą poza olszą czarną, jawor, klon zwyczajny, jesion i wierzba. Znaczną część runa tworzą byliny, a warstwę przyziemną m.in. tojeść rozesłana i jaskier rozłogowy. Występujące na żyznych ziemiach lasy grądowe składają się najczęściej z grabu, jaworu, klonu, lipy drobnolistnej i jodły. Znacznie rzadsze są przypadki występowania odmian dębu szypułkowego i bezszypułkowego. Specyficznym dla terenów jurajskich zespołem są lasy jaworowe z domieszką wiązu górskiego i buka. Bory mieszane związane były z bielicowymi glebami wierzchowiny. Zauważalne też są torfowiska niskie, na które składają się młaki i mokradełka. Innym zagadnieniem jest bardzo wczesne powstanie na tym terenie półnaturalnych zbiorowisk roślinności. Przemiany flory pod wpływem działalności człowieka polegają na pojawieniu się gatunków związanych z siedzibami ludzkimi, jego działalnością gospodarczą. Niektóre zbiorowiska roślinne są zupełnie nowe, określamy je mianem polnych, czy też ruderalnych. Inne są wynikiem głębokich przemian w zbiorowiskach naturalnych, dotyczy to zwłaszcza zbiorowisk łąkowych i pastwiskowych. W pełni naturalne formy występują jedynie na siedliskach, uznanych za całkowicie nieprzydatne dla rolnictwa. Mimo to stan obecny daje wyobrażenie o warunkach jakie panowały w XIV wieku na terenach osadniczych, gdzie powstał Wolbrom.

Pradawne bogactwo fauny Małopolski południowo-zachodniej istnieje już tylko w formach śladowych. Dotyczy to zwłaszcza terenów wyżynnych niezwykle intensywnie zagospodarowywanych w XIX i XX wieku. Przed epoką industrialną zasiedlenie przez poszczególne gatunki fauny było przede wszystkim konsekwencją geograficznego zróżnicowania terytorium. Widać to wyraźnie na przykładzie ichtiofauny zależnej od charakteru sieci rzecznej. Ryby decydują w dużej mierze o równowadze biocenotycznej wód. Niegdyś odnotowywano w dorzeczu górnej Wisły 42 gatunki ryb zakwalifikowanych jako naturalne dla rzek tego obszaru. Ich występowanie uzależnione było od lokalnych warunków termicznych, wielkości przepływów oraz głębokości akwenu wodnego. Należały do nich m.in. łosoś, jesiotr zachodni, troć, pstrąg potokowy, świnka, lin, sandacz, szczupak, głowacz, sum, piskorz i miętus. W wodach położonych w pobliżu Wolbromia do dziś występuje pstrąg potokowy.

Nieodłącznym elementem środowiska rozprzestrzenionym na znacznej powierzchni lub gęstości występowania są ptaki wodno-błotne. Pojęcie to obejmuje zarówno ptaki gnieżdżące się na wodach wśród roślinności wodnej i nawodnej, jak i w pewnej odległości od wody, pod warunkiem regularnego czerpania z niej pożywienia (bocian biały lub związany z 1asami bocian czarny). Należą do nich zarówno gatunki ptaków przelotnych (nur, gęsi), jak i te, które zimują w Polsce. Przebywające w okresie lęgowym szukają wód stojących lub cieków o wolnych przepływach (perkoz, bączek, czapla siwa). Gatunkiem gniazdowników mieszkającym równie swobodnie nad wodami stojącymi, jak i płynącymi są kaczki właściwe i nurkujące. Do bardzo licznych gatunków należą chruściele (łyska, kokoszka wodna i kurka) oraz siewki, do którego to gatunku zaliczamy również czajki. Świat ptaków słodkowodnych uzupełniają brodźce, biegusy mewy, rybitwy, zimorodki, pluszcze, pokrzewki, pliszki i trznadle. Z wodami Małopolski związany jest również błotniak stawowy i rybołów. Większość ptaków lęgowych wykorzystuje jako miejsce swego pobytu trzcinowiska, oczerety, wyspy, zarówno nagie, jak i porośnięte roślinnością zieloną lub krzaczastą. Podobną rolę jak wyspy spełniać mogą łachy piaszczyste lub kamieniste. Ptaki wodno-błotne stykają się na swoich terenach z gatunkami charakterystycznymi dla pól i zakrzewień śródpolnych, takich jak: bażant, kuropatwa, cietrzew, skowronek, pliszka żuła, łozówka, czy cierniówka. Na terenach suchych największym ptakiem drapieżnym jest orzeł przedni, obok niego występują w Małopolsce jastrzębie oraz liczne rodziny sów, w tym puchacze. Bardzo bogate ornitologicznie są lasy wyżynne. Na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej odnotowano występowanie takich gatunków jak: trznadle, muchówki turkawki, dzięcioły zielone, czarne i zielonosiwe, drozdy, kosy, zięby, wilgi, rudziki i sześć gatunków sikorek. Zimują również na tym terenie kwiczoły, jemiołuszki i czeczotki. Ten charakterystyczny dla całej Małopolski ptasi świat tylko częściowo może być wiązany z okolicami Wolbromia z racji charakteru cieków wodnych i wód stojących po części już nie istniejących. Do dziś odnotować można stanowiska puchacza, sowy, zimorodka, czy pluszcza.

Największym drapieżnikiem występującym w borach i lasach Małopolski był niedźwiedź brunatny, do dziś posiadający swoje rewiry w Karpatach. Obok niego do czasów historycznych występowały żubry i tury. Najliczniejsze populacje tworzyły wilki. Źródła odnotowują również występowanie rysia. Z drobnych drapieżców wymienić trzeba lisa, borsuka, kunę leśną i domową zwaną kamionką, tchórza i gronostaja. Zwierzyna płowa to przede wszystkim daniele, jelenie, sarny i łosie. Liczne są też dziki, a z drobnej zwierzyny polnej zające. Ssaki owadożerne to przede wszystkim jeże europejskie i ryjówki. Jaskinie jurajskie stanowią naturalne siedlisko różnych gatunków nietoperzy, z których najczęstszymi są: gacek wielkouch i nocek duży, ponadto zaobserwować możemy występowanie nietoperzy leśnych. Świat gryzoni jest tradycyjnie bardzo bogaty. Spośród nich warto wymienić: wiewiórki i orzesznice, myszy leśne i nornice rude.

Gady i płazy występujące na tym terenie są typowe dla całej Europy Środkowej. Niemniej ich rozmieszczenie ma charakter wybitnie regionalny i jest związane z warunkami środowiska naturalnego. Gady reprezentowane są przez 7 gatunków. Występuje wąż Eskulapa, a obok niego: żmija zygzakowata, jaszczurka żyworodna, jaszczurka zwinka, padalec zwyczajny, gniewosz plamisty i zaskroniec. Płazy reprezentowane są przez takie gatunki jak: salamandra plamista, kumak nizinny, traszka grzebieniasta i zwyczajna, rzekotka drzewna, ropucha szara i zielona oraz żaba trawna i jeziorna. W rozsiedleniu nie ma i nie było w przeszłości zbyt wyraźnego podziału na gatunki nizinne i górskie, czego wyrazem obserwowane do dziś przemieszanie stanowisk niezależnie od piętra szaty roślinnej.

Oceń nasze strony

Aktualna ocena: 1 (Ocen: 1)

Sesja rady miejskiej

Relacja Sesji Rady Miejskiej online

Wydarzenia

Kategoria

Dodaj wydarzenie

Newsletter

Newsletter

Aby otrzymywać najnowsze aktualności, wpisz poniżej swój adres e-mail:



Losowy film

DK wolbrom
Wymiana kotłów węglowych 1
Wymiana kotłów węglowych 2
Warta
zostań żołnierzem LGD WFOS Kraków modernizacja szkół Basen Mapa Zagrożeń strefa budowa kanalizacji budowa kanalizacji wolbrom Ekopartnerzy







Wolbrom.pl na Facebooku